پله در فضای سبز

وسیله ارتباطی بین دو سطح مختلف را پله می نامند.پله ، واحدی است مشخص با مقیاس انسانی ( قدم باریک انسان ) که با تکرار این واحد ، ارتباط بین ارتفاعات مختلف برقرار می شود.

در تجربه عملی به این نتیجه رسیده اند که طول قدم باریک یک انسان در سطح مسطح حدود 62 تا 64 سانتی متر می باشد. یعنی اگر روی سطح افقی حرکت نمائیم ، هر دفعه که قدم بر می داریم ، می توانیم به اندازه 62 تا 64 سانتی متر پیشروی کنیم.
ولی برای بالا رفتن از یک پله ، مجبوریم پا را تقریبا به اندازه ارتفاع یک پله به طور عمودی بلند کنیم و چون این مقدار ، جزء پیشروی محسوب نمی شود. بنابراین می توان گفت :
62 تا 64 سانتی متر مساوی است با مقداری که پا به طور عمودی بلند می شود بعلاوه ارتفاع پله بعلاوه کف پا . در نتیجه فمول تجربی پله ها بصورت زیر خواهد بود: ۶۲ تا ۶۴ سانتی متر=+۲

با توجه به این که میزان تغییرات ارتفاع هر پله بین 12 تا 30 سانتی متر است و با در نظر گرفتن فرمول فوق ، جدول زیر چنین بدست می آید.

چند تذکر
اگر ارتفاع پله با کف پله ، نسبت مستقیم داشته باشد ، یعنی با ازدیاد یا کم شدن یکی ، دیگری زیاد و کم می شود ( با در نظر گرفتن قدم معمولی 64 سانتی متر ) دو حالت پیش می آید:
1- اگر با ازدیاد ارتفاع پله ، کف پله زیاد شود ، در این صورت شخصی که پله را صعود یا نزول می کند ، مجبور است روی کف پله مقداری راه برود.
2- اگر با کم شدن ارتفاع پله ، کف پله کاهش پیدا کند ، در موقع بالا رفتن ، پای شخص به پله بعدی برخورد خواهد کرد و در موقع پایین آمدن چون کف پله کاهش پیدا کرده ، امکان لغزیدن هست.

 بطور کلی می توان اصول زیر را برای طراحی کاشت در محوطه سازی درنظر گرفت:

برای دانلود بر روی لینک زیر کلیک کنید:

 s3.picofile.com/file/7537487739/%D8%B7%D8%B1%D8%A7%D8%AD%DB%8C_%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C_%D9%81%D8%B6%D8%A7%DB%8C_%D8%B3%D8%A8%D8%B2.doc.html

1-عنصر گیاه در فضای سبز:

 تاثير و نقش درختان در فضای سبز و منظر شهري :

 مي‌توان به فضاهاي سبز موجود در شهرها اشاره كرد كه نقش بسزايي در خلق منظر شهري متفاوت دارند.در ميان عناصر طبيعي تاثير‌گذار در منظر شهري، درختان به خاطر ساختار و بافت ويژه‌اي كه دارند اهميتي دو چندان پيدا مي‌كنند.(كارمان،2003،249) در ختان نيزهمانند بناها داراي ساختارهايي هستند كه منجر به ايجاد يك سبك معماري گياهي مي‌گردند. متناسب با تغيير و تحول شهرها در دوره‌هاي مختلف، معيار‌هاي انتخاب در‌ختان نيز دستخوش تغيير شده است.(سيمونيك،2006)از سوي ديگر، اصولاً شهرها با يك نسبت بالايي از فضاي باز روبرو هستند كه هر كدام از آنها وضعيت فيزيكي خاصي را دارند. از جمله‌ي اين فضاها، مي توان به خيابان‌ها، ميادين و فضاهاي اطراف پاركينگ‌ها اشاره كرد كه ملاك انتخاب درخت و پوشش گياهي براي هر‌كدام متفاوت است.( همان) در اين زمينه معمار منظر شهري وظيفه انتخاب گياهان مناسب و سازگار با محيط را بر عهده دارد.(كارمان،2003،81)